του Ευαγόρα Αχαιού.
Οι εικόνες, στα τηλεοπτικά κανάλια, της βιβλικής καταστροφής της ναυτικής βάσης “Ευάγγελος Φλωράκης” και του παρακείμενου ηλεκτροπαραγωγού σταθμού του Βασιλικού δεν είναι τίποτα άλλο παρά το φωτογραφικό πανόραμα του πάτου και της κατάντιάς που μας έφερε η επικίνδυνη διακυβέρνηση του κομμουνιστή προέδρου και των διαφόρων ειδημόνων φωτισμένων κομματικών σαλίγκαρων που τον περιβάλλουν.
Το συμβάν της 11ης Ιουλίου 2011, συνέχεια των τόσων άλλων που συνέβησαν σε αυτό τον τόπο κατά τη διακυβέρνηση Χριστόφια, δημιούργησε ευθύνες όχι μόνο πολιτικές, αποτέλεσμα της ασυνέπειας και της ανευθυνότητας, αλλά και ποινικές, μια και προήλθε από καταστάσεις και γεγονότα που συνιστούν εγκληματική ενέργεια.
Είναι αδιανόητη, για οποιοδήποτε κοινό ανθρώπινο μυαλό, εξαιρουμένου φυσικά του μυαλού του κ. Χριστόφια και του συνταξιούχου παππού υπουργού άμυνας κ. Παπακώστα, η φύλαξη ενενήντα-οκτώ μεταλλικών εμπορευματοκιβωτίων των σαράντα ποδών στοιβαγμένων σε στήλη τριών πατών, με τέσσερεις χιλιάδες τόννους εκρηκτικά σε ανοικτό ακάλυπτο χώρο πολύ πλησίον του βασικώτερου πνεύμονα της οικονομίας του τόπου μας, εκτεθιμένα καθημερινώς επί τρία χρόνια στις οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.
Η υποβολή παραίτησης από τον παππού Παπακώστα, ο οποίος με το διορισμό του από τον κ. Χριστόφια στη θέση του υπουργού άμυνας εξαργύρωσε την κομμουνιστική του ιδεολογία και την κομματική του υποταγή στο ΑΚΕΛ, δεν του δίνει καμιά απαλλαγή από την ποινική ευθύνη της δολοφονίας των δώδεκα αθώων συμπατριωτών μας αλλά ούτε και από την οικονομική ζημιά των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ από την ολοκληρωτική καταστροφή του κύριου ηλεκτροπαραγωγού σταθμού της χώρας μας.
Ο κ. Παπακώστας έπρεπε να γνωρίζει πως εκτός από το να δέχεται, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε δημόσια, τηλεφωνήματα από διάφορους, (δήθεν), αδικημένους και κατατρεγμένους πολίτες για να μεριμνά από μεγαλοψυχία και ανθρωπιά στην επίλυση των διάφορων ανθρωπιστικών τους προβλημάτων και αιτήσεων, (παραπομπή στο άρθρό μου “Κυπριακή Δημοκρατία: Ο υπουργός άμυνας,ο γεν. Εισαγγελέας και το μάτι του κόρακα”, την Τρίτη 22αν Μαρτίου 2011), είχε και άλλα καθήκοντα και ευθύνες, πολύ πιο σοβαρά, που αφορούσαν την ασφάλεια του τόπου και τη διαφύλαξη της περιουσίας του κυπριακού λαού.
Φυσικά η παραίτηση Παπακώστα δεν απαλλάσσει τον πολιτικό του προϊστάμενο, τον κ. Χριστόφια, από την πολιτική του ευθύνη.
Η ανικανότητα του κ. Παπακώστα, όπως και του αδελφού του, του παραιτηθέντος, μετά που τα έκανε “σκατά”, πρώην Αρχηγού της Αστυνομίας, δεν λήφθηκε καθόλου υπ΄όψιν από τον κομμουνιστή πρόεδρο, αφού ο σκοπός του κατά τη συγκρότηση της κυβέρνησής του δεν ήταν η στελέχωσή της με αξιόλογα στελέχη αλλά το βόλεμα, ο διαμοιρασμός της εξουσίας και η μάσα από τους υμέτερους.
Φυσικά για να είμαι δίκαιος και να μη γίνω ισοπεδωτικός μόνο για τον αξιότιμο πρόεδρό μας, ο οποίος κατά την τελευταία προεδρική εκλογική διαδικασία είχε πολυδιαφημιστεί σαν ο άνθρωπος με το ανθρώπινο πρόσωπο και τις ευαισθησίες, (θυμιθείτε τις συγκινητικές του παρουσιάσεις από τα τηλεοπτικά κανάλια κατά τη διάρκεια των επισκέψεων του στο γηροκομείο που ήταν η μάνα του), θα πρέπει να αναφέρω πως ευθύνη για όλα αυτά που συνέβησαν φέρουν και όλοι εκείνοι που έκαναν τότε την δήθεν υπέρβαση και με τον ένα ή άλλο τρόπο βοήθησαν ή υποστήριξαν ή ανέχτηκαν την προώθηση και αναρρίχησή του στο ανώτατο αξίωμα της Κυπριακής πολιτείας.
Η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο αυτόν που κάνει μια μαλακία.
Βαραίνει και όλους τους άλλους οι οποίοι ενώ μπορούσαν να την αποτρέψουν δεν έκαναν τίποτα.
Μια ζωή αυτή η πολιτεία λειτουργούσε κομματικά και δεν αξιοποίησε ποτές της αξιοκρατικά το ανθρώπινό της δυναμικό.
Μια ζωή βολεύαμε και είχαμε σε θέσεις κλειδιά της κρατικής μηχανής άτομα χαμηλής νοημοσύνης, άσχετους και αχάπαρους που η έγνοιά τους ήταν η μάσα και η λούφα και που τα μόνα προσόντα τους ήταν ένα κωλόχαρτο ενός αμφιβόλου πανεπιστημίου, ως επί το πλείστον από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, το γλύψιμο και η οσφυοκαμψία.
Προσωπικά δεν περιμένω κάτι θετικό από τους αξιωματούχους αυτού του κράτους της ανευθυνότητας και του εξευτελισμού γιατί δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα, δεν μπορούν να προβλέψουν, δεν μπορούν χειριστούν το μέλλον του λαού.
Ακολουθούν μόνο τα γεγονότα.
Άει στο διάολο ρε, φτάνει πια, ξεκουμπιστείτε!
Λάρνακα,
Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011.
