του Ευαγόρα Αχαιού.
Oι σαλίγκαροι της πολιτικής, οι οσφυοκάμπτες και οι λιβανιστές της κομμουνιστικής εξουσίας, όπως και τα σαλιγκάρια, βγαίνουν από το καβούκι τους όταν περάσει και καταλαγιάσει η μπόρα.
Αφού κλειδοστόμιασαν και έχασαν τη μιλιά τους για αρκετές μέρες, μια και δεν ήξεραν τί να πούν και πως να δικαιολογήσουν την καταστροφή που έφερε στον τόπο με την αμέλεια, την αδιαφορία, την ανικανότητα, την ανεπάρκεια, την αχαμπαροσύνη και την εγκληματική του απερισκεψία ο κομμουνιστής πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας και η περί αυτόν κομμουνιστική κυβερνητική συναρπατζιά του ΑΚΕΛ μετά τη φονική έκρηξη των 3.6 Ρίχτερ, (τη μεγαλύτερη συμβατική έκρηξη στην παγκόσμια ιστορία μετά τις πυρηνικές βόμβες στην Χοιροσίμα και στο Ναγκασάκι), που είχε σαν αποτέλεσμα τους 13 αθώους νεκρούς συμπατριώτες μας και την καταστροφή του κύριου ηλεκτροπαραγωγού σταθμού που βύθισε στην οικονομική καταστροφή τον τόπο, οι διάφοροι αξιωματούχοι του ΑΚΕΛ, οι κομματικοί σαλίγκαροι, τα φερέφωνα και οι διατεταγμένοι κράχτες, άρχισαν δειλά-δειλά να εμφανίζονται και εργολαβικά να προσπαθούν σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συζητήσεις, καθώς και στον τύπο με διάφορα άρθρα, να αποενοχοποιήσουν τον κύριο υπεύθυνο της καταστροφής, τον Δημήτρη Χριστόφια.
Να τον βγάλουν, κατά το κυπριακό, “κούππαν άπαννη”.
Στην απέλπιδα προσπάθειά τους για αποενοχοποίηση του Δημήτρη Χριστόφια, οι διάφοροι εντεταλμένοι, με πρωτοστάτες, πρωτεργάτες και αιχμή δόρατος την κομμουνιστική φυλλάδα “Χαραυγή”, το Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέφανο Στεφάνου και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των κομμουνιστών Νίκο Κατσουρίδη, για να σηκώσουν από τους ώμούς του την ευθύνη και να διαγράψουν τη βαριά κατηγορία του ερασιτεχνικού χειρισμού και των λανθασμένων πολιτικών αποφάσεων που πήρε για να ικανοποιήσει τους μουλάδες της Τεχεράνης και τον εγκληματία της Δαμασκού, επιδόθηκαν με άλματα παραλογισμού και πολιτικής παράνοιας, σε μια πρωτοφανή επιχείρηση διαστρέβλωσης των γεγονότων και βιασμό της πραγματικότητας, επικαλούμενοι ανόμοια γεγονότα για να στηρίξουν την υπεράσπισή του.
Επικαλέστηκαν και συσχέτισαν την καταστροφή του πυρηνικού ηλεκτροπαραγωγού σταθμού στην Fujishima της Ιαπωνίας από τσουνάμι, (που ήταν αποτέλεσμα φυσικού αίτιου), με την καταστροφή του δικού μας ηλεκτροπαραγωγού σταθμού στο Βασιλικό από την έκρηξη στην ναυτική βάση “Ευάγγελος Φλωράκης”, η οποία ήταν αποτέλεσμα της βλακώδους αντίληψης και ενέργειας του προέδρου να αποθηκεύσει και να διατηρήσει, λόγω των πολιτικών του παιχνιδιών, τα 98 κατασχεθέντα φονικά εμπορευματοκιβώτια των φίλων του, με τα εκρηκτικά για 29 μήνες στο ύπαιθρο, εκτεθειμένα στις οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες και σε απόσταση αναπνοής από το σταθμό.
Τα δυό πιο πάνω γεγονότα ουδόλως μπορούν να συσχετιστούν και κανένας υγιής εγκέφαλος στην Κύπρο δεν μπόρει να τα κάνει αποδεκτά σαν ίδια, εκτός φυσικά από μερικούς αγκυλωμένους κομμουνιστικούς εγκέφαλους, που φοίτησαν όπως και αυτοί, ή συνεχίζουν να φοιτούν στις επιμορφωτικές κατασκηνώσεις της ΕΔΟΝ στα Περβόλια Λάρνακος.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας έπρεπε να είχε παραιτηθεί και να απάλλασε τον τόπο από την πολιτική του παρουσία από το ίδιο εκείνο καταραμένο πρωϊνό της 11ης Ιουλίου 2011.
Να πήγαινε μαζί με την Ελισάβετ του στο εξοχικό του στο Κελλάκι για να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο του περνά, εκτός από την πολιτική.
Να φώναζε και τον κουμπάρό του, τον Μάστρε Μιλτή, όλο και κάποια κουτσοδούλια θα εύρισκε να κάνουν στο σπίτι για να περνά η ώρα του.
Λάρνακα,
Τρίτη, 2 Αυγούστου 2011
