του Ευαγόρα Αχαιού
Ο τότε αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Κωνσταντίνος Μπισμπίκας, (ανάφερε στην κατάθεσή του στις 14 Σεπτεμβρίου 2011, ενώπιον της ερευνητικής επιτροπής του κ. Πόλυ Πολυβίου ο παραιτηθείς υπουργός Άμυνας κ. Κώστας Παπακώστας), είχε υποδείξει τη ναυτική βάση “Ευάγγελος Φλωράκης” στο Μαρί ως τον καταλληλότερο χώρο φύλαξης των κατασχεθέντων 98 γεμάτων με πυρίτιδα containers που έστειλε ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάτ του Ιράν στον Μπασάρ Αλ Άσαντ της Συρίας, ο ένας φίλος του Χριστόφια στον άλλο φίλο του.
Η αποκάλυψη του άγνωστου στον κυπριακό λαό, εισηγητή αυτής της βλακώδους και ηλίθιας εισήγησης δεν απαλλάσσει κανένα από όσους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν εμπλακεί ή είχαν σχέση με την τραγωδία της 11ης Ιουλίου 2011 από την ευθύνη του χαμού των 13 αδικοχαμένων συμπατριωτών μας και από την ευθύνη της καταστροφής του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού “Βασιλικού”, πολύ δε περισσότερο τον ήδη παραιτηθέντα υπουργό Άμυνας κ. Κώστα Παπακώστα.
Η εισήγηση, σύμφωνα με το λεξικό της κοινής νεοελληνικής γλώσσας είναι η προφορική ή γραπτή παρουσίαση και ανάπτυξη ενός θέματος, μιας θέσης, πρότασης, άποψης κτλ., με την οποία επιδιώκεται να ενημερωθεί ένα ακροατήριο για να συζητήσει και να αποφασίσει.
Αν ένας βλάκας, άσχετος, αχάπαρος και ανίδεος κατάφερε και έπεισε κάποιους άλλους φαινομενικά έξυπνους που δυστυχώς όμως όπως απόδειξαν τα τραγικά γεγονότα ήταν πολύ πιο βλάκες, πολύ πιο άσχετοι, πολύ πιο αχάπαροι και πολύ πιο ανίδεοι, δεν μπορεί να θεωρηθεί ελαφρυντικό και να απαλλάξει ή να μειώσει την ευθύνη από κανένα από αυτούς, που υποτίθεται (!!!), ύστερα από σκέψη και συζήτηση έκαναν επιλογή και διαμόρφωσαν την τελική κρίση για μεταφορά και αποθήκευση του φονικού και καταστροφικού φορτίου στο συγκεκριμένο χώρο.
Ο κ. Παπακώστας έπρεπε να ονομάσει εκτός από τον εισηγητή της ηλίθιας αυτής πρότασης για αποθήκευση των εκρηκτικών στη ναυτική βάση “Ευάγγελος Φλωράκης” και προς ποιόν ή ποιους έκανε την εισήγησή του ο κ. Μπισμπίκας και από ποιόν ή ποιους φωτισμένους καρεκλοκένταυρους της “ΑΚΕΛικής και ΔΗΚΟϊκής κυβερνητικής συναρπατζιάς” που έλαβαν μέρος στη σύσκεψη της 6ης Φεβρουαρίου 2009 ελήφθη η απόφαση για την αποδοχή και την έγκριση της εισήγησης Μπισμπίκα.
Ο κ. Μπισμπίκας έκανε την εισήγησή του να αποθηκευτούν τα containers με τα εκρηκτικά στη ναυτική βάση στο Μαρί.
Τόσο μυαλό διέθεται, έτσι το λειτούργησε, έτσι σκέφτηκε.
Η εισήγησή του φυσικά δεν ήταν ξεκάρφωτη, είχε κάποια επιχειρήματα.
Ήταν όντως τόσο πειστικά αυτά τα επιχειρήματα του Κωνσταντίνου Μπισμπίκα που έπεισαν τον κ. Παπακώστα και όλους τους άλλους που έλαβαν μέρος στη σύσκεψη της 6ης Φεβρουαρίου 2009 να συμφωνήσουν και να τα αποδεχτούν ή μήπως η υποταγή τους στην εξουσία εξαφάνισε κάθε αίσθηση ευθύνης που έπρεπε να τους διακατέχει;
Κάθε άνθρωπος μπορεί να έχει στη ζωή του μια ή και πολλές λανθασμένες αποφάσεις ή και αποτυχίες και να μη θεωρηθεί αποτυχημένος.
Από τη στιγμή όμως που αρχίζει να μην αποδέχεται ευθύνη για τα αποτελέσματα των λανθασμένων του αποφάσεων και αποτυχιών, να τα ρίχνει αλλού και να κατηγορεί άλλους τότε δεν μπορεί παρά να είναι αποτυχημένος και επικίνδυνος.
Δεν νοιάζει, ούτε ενδιαφέρει ποιός βλάκας ή ηλίθιος εισηγήθηκε την αποθήκευση των φονικών containers στο Μαρί.
Νοιάζει και ενδιαφέρει ποιοί αποδέχτηκαν την εισήγηση, ποιοί αδιαφόρησαν και γιατί, ποιοί σκότωσαν τους δεκατρείς αθώους συμπατριώτες μας με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, ποιοί τίναξαν στον αέρα τον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό και βύθισαν τον τόπο στην οικονομική καταστροφή.
Όλα τα άλλα είναι άρες μάρες κουκουνάρες.
Ο κ. Πόλυς Πολυβίου έπρεπε να απαντήσει στον κ. Παπακώστα,
“Ου φροντίς Παπακώστα”, άλλως πως στη νεοελληνική, “σκασίλα μου”.
Λάρνακα,
Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2011.
