του Ευαγόρα Αχαιού.
Η σημερινή Κυπριακή κοινωνία δεν διαφέρει σε τίποτα από την Αθηναϊκή κοινωνία της πολιτικής και ηθικής παρακμής της 4ης εκατονταετηρίδας.
Όπως στην τότε Αθηναϊκή κοινωνία έτσι και σήμερα στην Κυπριακή κοινωνία η πολιτική και ηθική παρακμή οφείλεται στους ίδιους καθαρά εσωτερικούς λόγους.
Καταφέραμε, δυστυχώς, με την ανύπαρκτη μεταναστευτική πολιτική της πολυπολιτισμικής πολιτικής του ΑΚΕΛ και του κομμουνιστή προέδρου μας, να μειώσουμε δραματικά την ποσοστιαία αναλογία του ελληνικού πληθυσμού της ιδιαίτερής μας πατρίδας, αυξήσαμε τον πληθυσμό μας με κουβαλητούς που παραμόρφωσαν την πολιτική και ηθική σύνθεση της κοινωνίας και που δεν έχουν καμιά σχέση με το έθνος και τη θρησκεία μας.
Εξαντλήσαμε και γονατίσαμε οικονομικά, με βαριές και καταθλιπτικές φορολογίες και υποχρεωτικές εισφορές, χάριν της διάσωσης της οικονομίας το λαό μας, για να μπορούν οι κυβερνώντες να έχουν και να διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα συναγωνιζόμενοι μεταξύ τους σε παραχωρήσεις επιδομάτων αντίθετων στες ψηλές ιδέες της πολιτικής του παρελθόντος για να πληρώνουν ανεπρόκοπους, τεμπέληδες και αργόσχολους κουβαλητούς, (Παλαιστίνιους δήθεν), Ιρακινούς μουσουλμάνους, Βούλγαρους, Ρουμάνους, Πολωνούς κ.α. σε βάρος του γηγενούς πληθυσμού και του εθνικού συμφέροντος.
Είμαστε μάρτυρες του καθημερινού μηδενισμού της ιστορίας, του ένδοξου παρελθόντος και των ηρωικών προγόνων μας, από μεγάλη μάζα του λαού μας που από καιρό διάγραψε τα ιδανικά της ελληνικής μας φυλής, η οποία ήταν η ζωογόνος δύναμη της δημιουργίας και της πολιτικής μας κατεύθυνσης.
Ο καθημερινός και συνεχής βομβαρδισμός της νεολαίας μας από τα χαζοκούτια των ξεπουλημένων ΜΜΕ που προωθούν αντεθνικές ξεφτιλισμένες αρχές και πρότυπα της δυτικής κοινωνίας έχει ατονίσει το εθνικό συναίσθημα στο οποίο οφείλεται η από αιώνων εθνική μας ύπαρξη.
Το συναίσθημα της ανιδιοτελούς προσφοράς δεν υπάρχει και η στρατιωτική υποχρέωση προς την πατρίδα δεν επιζητείται πλέον όπως παλιά, δεν εκτελείται με τον ίδιο ενθουσιασμό και δεν θεωρείται τιμή αλλά νομοθετημένη αγγαρεία, την οποία με χίλιους δυό τρόπους προσπαθούμε να μειώσουμε ή/και να αποφύγουμε.
Οι κυβερνώντες καθώς και οι αντιπολιτευόμενοι, επαγγελίστηκαν πολλές φορές την μείωση της στρατιωτικής θητείας, ακόμα και την πλήρη κατάργηση και αντικατάστασή της με μισθοφορικό στρατό.
Ο αρχοντοχωριατισμός και η επίδειξη οικονομικής, δήθεν, ευμάρειας σε ένα ημικατεχόμενο και καταχρεωμένο κράτος, με κρατική οικονομία σε επιτήρηση, η ασυμβίβαστη με τα οικονομικά δεδομένα ζωή της απόλαυσης και η προκλητική χλιδή σε όλους τους τομείς της ζωής από τους κυβερνώντες, τους αντιπολιτευόμενους και τον υπόλοιπο πληθυσμό, αποπροσανατόλισαν από αρχές και αξίες και στοχοθέτησαν σαν υπέρτατο αγαθό της ζωής στον τόπο μας, αντί την πατρίδα το χρήμα και την με κάθε μέσο και τρόπο οικονομική εκμετάλευση, αποκόμιση πολιτικών και κομματικών ωφελημάτων όπως έγινε κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση για εκλογή προέδρου της Κυπριακής βουλής.
H διεκδίκηση αξιωμάτων και θέσεων, τόσο στον κρατικό μηχανισμό όσο και στη τοπική αυτοδιοίκηση, δεν γίνεται πλέον από άτομα καταξιωμένα και μορφωμένα που διαθέτουν γνώση, ωριμότητα και κρίση για σωστή επιλογή απόφασης αλλά γίνεται από δημαγωγούς οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον άτομα κατώτερης κοινωνικής και πνευματικής κατάστασης που αναδεικνύονται μέσα από ανίερους κομματικούς σχηματισμούς και συμμαχίες που περιστασιακά δημιουργούνται για το βόλεμα των ημετέρων.
Τα άτομα αυτά που επιζητούν τη ψήφο του λαού χρησιμοποιούν κάθε μέσο δωροδοκίας για εξαγορά και διαφθορά συνειδήσεων επιδιώκοντας την ικανοποίηση προσωπικών παθών, αφού καλύπτονται από ταπεινά αισθήματα και καιροσκοπικές επιδιώξεις και συνήθως δεν έχουν ούτε την οξυδέρκεια, ούτε τη δυνατότητα, ούτε μπορούν να κατανοήσουν τα μεγάλα πολιτικά ή άλλα προβλήματα της εποχής και του τόπου, ούτε να κατευθύνουν την πολιτική του κράτους σε ψηλότερες ηθικές αρχές αλλά γοητεύονται και παρασύρονται από τα υλικά ωφελήματα και την υψηλή μισθοδοσία των θέσεων.
Το αίσθημα της υπεροχής του ελληνικού λαού απέναντι στους άλλους λαούς που επήγαζε μέσα από την περήφανη συνείδηση του κάθε Έλληνα και που με τόση επιμέλεια διαφύλαξε η φυλή μας στο πέρασμα των αιώνων δεν υφίσταται πλέον παρά μόνο στην σκέψη εθνικά σκεπτόμενων ανθρώπων και αγωνιστών που συνεχίζουν να αντιστέκονται στα ύπουλα σχέδια των ξεπουλημένων της παγκοσμιοποίησης.
Καμιά διαφορά δεν έχουμε από την Αθηναϊκή κοινωνία της παρακμής του 4ου π.Χ. αιώνα.
Ήδη είμαστε σε τροχιά καταστροφής.
Η ολική καταστροφή θα συντελεστεί στους εναπομείναντες μήνες της διακυβέρνησης Χριστόφια.
Λάρνακα, Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011.
